Droga do sprawności to projekt finansowany ze środków unijnych w ramach którego pacjenci po udarze lub ze stwardnieniem rozsianym otrzymywali 3 miesięczną terapię polegającą na reedukacji chodu z wykorzystaniem egzoszkieletu lub systemu G-eo. W projekcie uczestniczyło kilkaset pacjentów z województwa śląskiego.
Poprawa jakości chodu u pacjenta po udarze niedokrwiennym mózgu. Opis przypadku.
Wstęp
Udar mózgu jest jedną z najczęstszych przyczyn braku samodzielności pacjentów neurologicznych. W przebiegu udaru dochodzi do zaburzenia krążenia mózgowego, a w konsekwencji uszkodzenia struktur mózgowych. Rehabilitacja ruchowa po przebytym udarze mózgu jest bardzo ważną częścią leczenia, pozwalającą na poprawę lub utrzymanie sprawności. Głównymi celami fizjoterapii są między innymi poprawa ogólnej ruchomości, równowagi, koordynacji, postawy oraz reedukacja chodu.
Materiał i metody
W badaniu wziął udział pacjent po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu z zaburzeniami funkcji chodu. Przed rozpoczęciem terapii przeprowadzono badanie chodu na bieżni z czujnikami reakcji sił podłoża Zebris. Następnie poddano pacjenta reedukacji chodu przy pomocy egzoszkieletu dwa razy w tygodniu po 45 min przez okres 3 miesięcy.
Wyniki
Po 3 miesiącach terapii nastąpiła poprawa poszczególnych parametrów chodu. Zaobserwowano wydłużenie długości kroku lewą kończyną dolną z 29 na 34 cm, natomiast prawą z 31 na 39 cm. Zmniejszeniu uległa też szerokość kroków z 12 na 11 cm.
Zaobserwowano również poprawę w zakresie rzutu środka ciężkości podczas podwójnego podporu.
Badanie wstępne
Badanie końcowe
Poprawę zaobserwowano również w rzucie środka ciężkości podczas pojedynczego podporu. Wydłużeniu uległy linii chodu z 49,3 cm kończyną dolną lewą do 126,9 cm oraz z 37,7 cm kończyną dolną prawą do 44,2 cm
Wnioski
Reedukacja chodu z zastosowaniem nowoczesnych robotów może być doskonałym uzupełnieniem konwencjonalnej terapii i przyczynić się do poprawy jej efektywności.